عناب درختچه ایست از تیره ی سنجدیان که طول آن تا 10 متر می‌باشد!
عناب در مناطق گرمسیر و خشک بوده و برگ‌های کوچک سبزرنگ، بدون کرک و تخم‌مرغی شکل آن در زمستان می‌ریزد. میوهٔ عناب در ابتدا سبز و گرد بوده و پس از رسیدن به رنگ قرمز و زیتونی شکل درآمده و چروک می‌خورد.
عناب خرمای قرمز و خرمای چینی نیز نامیده میشود.
عناب اولین بار کجا یافت شد؟
خاستگاه اصلی این درخت به درستی مشخص نیست ولی چنین تصور میشود که باید در آسیای جنوبی مابین لبنان، جنوب غرب افغانستان، شمال هندوستان، شبه جزیره کره و جنوب و مرکز چین بوده باشد.
در ایران خراسان جنوبی بزرگ ترین تولید کننده عناب می‌باشد که حدود 95درصد تولید کشور را تشکیل می‌دهد.
عناب و روش های خوردن آن!
در بریتانیا عناب را به صورت خشک یا آب نبات های طعم دار همراه با چای می‌خورند. در کره، چین و تایوان، شربت شیرین میوه عناب را مورد استفاده قرار می‌دهند. از عناب برای تهیهٔ سرکه هم استفاده میشود! در آفریقا از آن کیک درست می‌کنند. عناب کنسرو شده و چای با طعم عناب نیز در جهان استفاده می شود.
در ایران و هندوستان، عناب را بیشتر به صورت خشک شده‌استفاده می‌نمایند.
خواص دارویی عناب
عناب آرامش‌بخش و ضد بدخلقی است. در طب سنتی چین و کره از آن به عنوان دارویی که سبب کاهش اضطراب میشود و تقویت کننده معده و طحال و سیستم گوارشی است استفاده می‌کنند. عناب خون را تصفیه و سموم را از بدن دفع می‌کند، سبب روشنی پوست میشود و از بروز مشکلات قلبی جلوگیری می‌نماید!چای عناب دارای ماده ضدسرطانی است. این چای باعث ترمیم بافت‌های آسیب دیده و تقویت عضلانی میشود.
عناب دارای چه ارزش های غذایی است؟
عناب دارای ویتامین C و حاوی مقادیر قابل ملاحظه‌ای مواد معدنی است.هم چنین این میوه دارای پروتئین، کربوهیدرات و مواد معدنی کلسیم، فسفر، آهن،تیامین، ریبوفلاوین و نیاسین می‌باشد.